Sit Alanı'nın Seyir Defteri

“Servis”e bak hizaya gel

2 seneden biraz fazladır kullanılan bir Zoom X4 ADSL modem için servisini aradım. Modemin modemlik tarafında bir problem olmamasına karşın ethernet bağlantısında problem vardı, LAN ışığı yanmıyordu.

Onun servis ücreti 48$ dedi telefonun ucundaki insan. Nası yani dedim, bir ethernet portundan bahsediyoruz, yenisi zaten o civarda. Servis de, tamir edemiyoruz zaten yerine yenisini veriyoruz yanıtını verdi.

Harika yani, garanti süresinden sonra Zoom ADSL modemlerimiz patlarsa direk çöpe atıyoruz.

Bugün 25 Mart, neşe doluyor insan

Sabah kalktığımda bilgisayarımın bir saat ileriyi göstermesiyle beraber jeton düştü, saatler ileri alındı, uzun günler geri döndü.

Küçükkene saatlerin geri alınmasını daha çok severdim, bir saat daha fazla uyku demek. İleri alınması da işkence idi, bir saat daha az uyurdum.

Şimdi ise bir saat sana feda olsun, yeter ki şu saçma saat uygulaması bitsin diye hissediyorum >8-]

Ben Eben’i gördüm

Jono Bacon’ın “sağlık problemi” sağolsun, Bilgi Üniversitesi Özgür Yazılım Günleri‘nde bu yıl yurt dışından tek bir misafir konuşmacı vardı : Free Software Foundation‘ın hukuk profesörü Eben Moglen.

Geçmiş yıllarda gelen Stallman‘dan antrenmanlı olarak “mükemmel” bir insan beklemiyordum. Yanılmışım :). Stallman’ın bana antipatik gelen tüm yönlerinin kaybolduğu, “Stallman’ın olmuşu” Eben Moglen.

Özgür yazılım felsefesini bilgisayarcı ya da hukukçulara göre değil de, bu konu hakkında hiçbir fikri olmayan tüm insanlara yönelik olarak bu kadar başarılı anlatmasına hayran kaldım. Verdiği örneklerin de hiçbiri belirli bir meslekteki insanlara yönelik değil, yine herkesin kendinden bir şeyler bulabileceği türdendi. Üstelik dersini de çalışmıştı, İstanbul’un tarihine göndermeler yaparak karşısındaki insanları daha da iyi yakaladı.

Soru-yanıtlarla beraber 2.5 saate yakın konuşmasını dinledim, doyamadım. Bıkmadan daha saatlerce dinleyebilirdim. Sorular nedeniyle aynı konuları tekrar etmek zorunda kalırken bile farklı örneklerle geldi. Uzun zamandır bu kadar ilham verici bir konuşma dinlememiştim.

Yağmurlu bir Ankara gününde seminmek

Dün Adana’dan beri ilk defa seminer verdim. Ankara Üniversitesi’nin Eğitim Bilimleri Fakültesi’nde, çoğunluğu geleceğin bilgisayar öğretmenlerinden oluşan 100+ kişilik bir topluluğa Linux’un ne olduğunu anlattım.

> >

Beklentileri karşılamak

Taa ilk özgür yazılımlarla uğraşmaya başladığım zamanlardan beri duyduğum bir kelime vardı “expect“. Komut satırından otomatik çalışması gereken bir betikte kullanılailen bir programın komut satırından parametre almayıp illa kullanıcıdan bir girdi beklemesi durumunda yazılımı atlatmak için kullanılan bir araç. Hiç ihtiyacım olmadığı için ismini bilip cismini bilmemiştim.

Böyle iletişim delisi aptal bir programa işim düşünce; bugüne kısmetmiş, ucundan tcl’a da dokunacağız artık napalm [1] diyerek expect betiği hazırlamaya giriştim. Çok kısa sürdü :) çünkü autoexpect‘e rastladım. Expect kullanmak isteyen ama öğrenmek istemeyenleri de düşünmüşler ne güzel :). Expect paketinin içinden çıkıyor, kendisini bir makro kaydedicisi gibi düşünebilirsiniz. Onunla programı çalıştırıp, expect betiğinin yapmasını hayal ettiğiniz işlemleri elle yapıyorsunuz. İşiniz bittiğinde autoexpect size yaptığınız işlemleri aynen yapacak bir expect betiği üretiyor.

Bir vakayı daha expect öğrenmeden atlatmış olmanın mutluluğu içerisinde geride bırakıyor, birkaç yıldan önce tekrar yollarımızın kesişmeyeceğini umuyorum :)

[1] death/bomb

Konserve açmak

Konserveyi açarken açma yerinin kırılmasından ve konserve açacağı kullanmak zorunda kalmaktan neefreet eediyooruuuuuuuuum!

Tellico ve müzik dosyalarının bitrate’leri

Tellico, her tür kolleksiyon (kitap, pul, video, vb) tutmak için harika bir yazılım. Ben de müzik arşivim için kullanıyorum. MP3, OGG, FLAC, vb müzik dosyalarını tarayıp otomatik indeksleyebiliyor.

Zaman geçtikçe, indekslenen müzik dosyalarının bitrate bilgilerinin olmamasının eksikliğini hissetmeye başladım. Öntanımlı “müzik kolleksiyonu” şemasında yoktu, mantıklı tabii, plağın, kasedin, CD’nin bitrate’i mi olurmuş :). “Kaka” bitrate’li olarak belirlediğim albümleri ayrı yerlere koyuyordum ama bir süre sonra o da kurtarmıyor, sevdiğim bir albümün elimdekinden daha kaliteli bir halini bulduğum zaman değiştirmeyi tercih edebiliyorum.

Tellico esnek bir yazılım, hazır şemaların üzerine kendiniz ek yapabiliyorsunuz (ya da sıfırdan şema yapmak da mümkün). Arayüzden elle bitrate isimli bir yeni kolon eklemek çok kolay, problem müzik dosyalarını indeksleyen aracın dosyalardan aldığı bitrate bilgisini oraya otomatik yazması. Elle yazılacak gibi de değil. Her albüm için yazmaya kalksan yine de kurtarmaz (ki o da çok iş), belki parçalar arasında farklılık vardır. Hem ben çalışacağıma bilgisayar çalışssın kardeşim, işi ne.

Bunu arayüzden yapmanın bir yolu olmadığını öğrenince, yıkılmadım ayakta kaldım :). Kaynak koduna koştum. O özelliği koymak o kadar kolay ve sorunsuz oldu ki, ben de şaşırdım. Hiçbir şeyi değiştirmem gerekmedi, koda toplamda 8 satır eklemek yetti. Olur da benim gibi kolleksiyon veritabanında müzik dosyalarının bitrate’lerini de görmek isteyen olursa, yaması burada.

Didem efsanesi objektiflere yakalandı!

Pardusman ile Aromalı Pardus

Pardus’un gizli hazinelerinden biri Pardusman. O sadece bir halk kahramanı değil aynı zamanda dilediğiniz özelliklere haiz bir Pardus ISO’su (kurulan ya da çalışan) hazırlayabileceğiniz basit bir araç.

Yazılımların en bi son sürümlerini içeren çok güncel bir Pardus hazırlayabileceğiniz gibi, depodan sadece kendi seçtiğiniz paketlerin olduğu bir mini/maxi :) CD de hazırlayabilirsiniz.

Hatta pisi depo/paket yapısı ile aranız iyi ise; kendi yazılımlarınızın pisi paketini yapabiliyor, Pardus paketlerinde değişiklik yaparak ambalajını (splash, logo, tema, vb) değiştirebiliyorsanız, bu değişiklikleri içeren özel bir Pisi deposu hazırlayabiliyorsanız; Pardusman’a o depodan kendi Pardus’unuzun CD’sini hazırlatabilirsiniz.

Pardusman’ı biliyordum da gözüm korkuyordu diyorsanız, artık bir fotoromanı da var :)

Başlık bulmak kolay mı…

Bazı müzikler vardır, yalnız dinlenir. Yalnız dinlemenin ötesinde, yalnızlığınıza yoldaşlık eder, onu paylaşır, hatta güç verir. Geçen kıştan beri Nightwish öyle oldu işte benim için.

Nedir sihir? Doyulmaz senfonik melodiler mi, dominant klavyeler mi, melodileri tamamlayan opera-vari dişi vokaller mi, son iki albümde eklenen düetilesi nefis erkek vokal mi, sağlam bir gitar-bas-davul üçlüsü mü, durağan olmayan bir müzik tarzı mı? Kim bilir… İnsanın bazen üzümü yiyip, fazla irdelemeden tadını çıkarası geliyor.