Sit Alanı'nın Seyir Defteri

Bir şortun 9 yıllık yolculuğu

10 Şubat 2011 Perşembe, 18:29 | Gezegen

Yıl: 2002. Linux Kullanıcıları Derneği o güne kadar 7 yıl boyunca çeşitli “büyük” konferanslarda seminerler düzenlemiş. Hatta o yıl dördüncüsü düzenlenen Akademik Bilişim Konferansları sayesinde Ankara-İstanbul dışında Türkiye’nin çeşitli şehirlerinde yaşayan insanlara da ulaşmış.

Bu konferanslarda alınan genel bir geri bildirim, birçok “hevesli” insanın ödenek bulmakta zorlanması, o nedenle çok istemelerine karşın gelememeleri oluyordu. Bunun üzerine “hep onlar mı bizim olduğumuz yere gelecekler, bir de biz onlara gidelim” düşüncesiyle konuşmacıların belirli şehirlere giderek konuşma yapması fikri ortaya atıldı.

Hem katedilecek yolu azaltmak (malum o zaman uçaklar ve havaalanları bu kadar yaygın/ucuz değil), hem de ev sahipliği yapacak üniversiteler için daha çekici hale getirmek için bir “turne” tasarlanmaya başlandı. Her üniversite konaklama masraflarının yanı sıra, bir sonraki üniversiteye olan yol masrafını karşılayacaktı. İnternet Haftası genelde hem tüm üniversitelerin beraber etkinlik yaptığı ve zaman ayırdıkları bir dilim olarak uygun gözüküyordu.

Ve 14 gün süren, 6 şehri kapsayan bir turne İnternet Haftası Etkinlikleri kapsamında başladı. Ben, Devrim Gündüz ve Fatih Özavcı (o dönemde birbirlerini çok az tanıyan 3 kişi) sırasıyla Mersin, Kayseri, Niğde, Elazığ, İzmir ve Afyon’a gittik. Her şehirde 2 ya da 3 gün seminer verdik, seminer bitiminde otobüse atlayıp ertesi gün sabah başka bir şehirde kaldığımız yerden konuşmaya devam ettik. Mersin’de Onur Yalazı, Elazığ’da Gürkan Karabatak, İzmir’de Onur Küçük, Afyon’da Harun Şeker gibi güzel insanlarla ilk defa tanıştık. Tanıştıklarımızı o sene ilki yapılacak Linux ve Özgür Yazılım Şenliği’ne “iade-i ziyaret”e çağırdık.

Bu uzun yolculuk sırasında tatlı-tuzlu bir sürü anımız oldu, bunların en akılda kalanlarından biri son gece gerçekleşti. Genel konaklama düzenimiz ben ve Devrim’in bir odada, Fatih’in tek başına ayrı bir odada kalması biçimindeydi. Nedeni ise Fatih’in baca gibi tütmesi, odayı nefes ve koku alınamaz hale getirmesiydi. Afyon’da son gece benim o dönemki sağlık problemlerim nedeniyle yarattığım gürültüye artık daha fazla dayanamayan Devrim, uyuyabilmek için üzerine örttüğü çarşafa sarınıp Fatih’in dumandan yapılma odasına iltica etti. Yanına sabah yataktan kalkınca giyeceklerini almayı unutan Devrim, Fatih’ten bir şortunu ödünç almak durumunda kaldı. Sonra şortu ona geri vermeyi unutan Devrim, şortla beraber “yaşamına” geri döndü.

Yıllar akıp geçti, doğru anımsıyorsam üçümüz beraber tekrar yola gitme fırsatımız olmadı. Her yıl yapılan şenliklerde karşılaştığımız zamanlarda da Devrim yanında getirmeyi unuttuğundan, şortu iade edemedi.

Yıl: 2011. Akademik Bilişim Konferansı için buluştuk. Devrim nihayet yanında 9 sene önce Afyon’da ödünç aldığı şortu getirmişti, üçümüzün tekrar buluştuğu Malatya’daki bu karede Fatih’e onu geri verdi.