Sit Alanı'nın Seyir Defteri

Akordiyon ve Al di Meola Gitarı

27 Mayıs 2017 Cumartesi, 19:14 | Musiki

Al di Meola, Türkiye’ye sık gelen tanınmış isimlerden biri. Çoğu zaman konserlerini görüp, pas geçerdim. Hem o kadar hastası olmadığımdan, hem biletleri genelde popiliği ile bağlantılı olarak pahalı olduğundan, hem de her zaman çaldıklarını sevip sevmeyeceğini kestiremediğimden.

“Füzyon” (fusion) dedikleri müziği aslında pek seviyorum. Genel olarak farklı türde müziklerin bir potada eritilmesine deniyor. Birçok şeyin füzyonu olabiliyor ama genelde hiç belirtilmediyse çoğu zaman caz ile rock arasında farklı tonlarda yer alıyor. Sık sık enstrümantel olması, uzun parçalar, doğaçalama müzik içermesi ve detone olan ya da olmayan insan sesleri ile karışmamasını da seviyorum.

Bu kez biletler hem pahalı değildi, hem MEB Şura Salonu güzel bir salondaydı, hem de ilgimi gıdıklayan kısımları vardı: di Meola’nın gitarına bir akordiyon eşlik ediyordu. Yetmedi, Piazzola’nın ve Beatles’ın müziklerinden de çalacaklardı. Değişikli, eğlenceli bir müzik olabilir görünüyordu.

MEB Şura Salonu’nun güzel tarafı, salonun neresinden konseri izlerseniz izleyin, net bir görüş açısına sahip olmanız ve akustiğinin güzel olması. O yüzden çoğu zaman kaçıncı kategoriden aldığınızın ve yerinin bir önemi olmuyor (varsa bile öyle bişi). Sadece konser sonunda yeni moda “ayağa fırlayarak” alkışlama halinde, sahneyi görebilmek için ayağa kalkmak zorunda kalabiliyorsunuz.

Bu konserde, MEB Şura Salonu’nda hiç yaşamadığım bir durumla karşılaştım. Konser yarım saat kadar geç başladı, kapılar da yarım saat geç açıldı. Kimse buna alışık olmadığından olsa gerek, konserin normal başlangıç saatinden yarım saat önce bile salon girişi tıklım tıklım doluydu. Konserin başında konuşan caz festivali organizasyonunun bu konuda hiçbir açıklama yapmamasını garipsedim.

Konser gitar ve akordiyonun (Fausto Beccalossi) bir düeti gibiydi. Perküsyon daha çok ara ara duyulan bir misafir sanatçı gibiydi. Yer yer Al di Meola solo gitar parçaları da çaldı. Her bir enstrümanın güzel çalınması ve sesinin çok net duyulması çok güzeldi.

Gitar ve akordiyonun aynı melodi etrafında beraber hareket ettikleri, gerçekten karşılıklı ve birbirleriyle uyumlu çaldıkları parçalar favorilerimdi. O parçalardan daha çok olsa keşke diye düşünmeden duramadım.

Çoğu parçada ise böyle olmadı. Sanki gitar kendi başına solo takılır, akordiyon kendi başına solo çalar gibiydi. Sadece iki enstrüman olduğu ve sesleri de çok temiz olduğu için her iki melodi de çok rahatlıkla takip edilebiliyordu. Böyle bir tarza alışık olmayan bendeniz ise çok hoşlaşmadım bu yaklaşımdan. O parçalarda pek füzyon (kaynaşma) gerçekleşmiyor gibiydi.

Sonuç: Al di Meola görmedim demeyeceğim :). Gitarını çevreleyen farklı enstrümanlar olduğu başka bir turnede, farklı bir füzyonun tadına bakmaya yine gelirim.